De Valtra 8400 van de Finse graanboer Patrick Ståhls is een goed voorbeeld van hoe zelfs een oudere tractor achteraf kan worden uitgerust met functies voor precisielandbouw. Ståhls bewerkt een graanboerderij van 175 hectare in Loviisa, Finland, als parttime baan en werkt bij de plaatselijke Valtraservicedealer als verkoper van reserveonderdelen.
De Valtra 8400-trekker uit 2002 van de Finse graanteler Patrick Ståhls is achteraf uitgerust met automatische Trimble-besturing, ISOBUSwerktuigbeheer en Logmastertelemetrie. De aanschafprijs van minder dan 10.000 euro is al vele malen terugverdiend in lagere brandstof- en meststofkosten.
“Mijn oude tractor heeft automatische besturing, ISOBUSwerktuigbesturing en Logmastertelemetrie. De automatische besturing is al tien jaar in gebruik, de ISOBUS slechts één jaar en de telemetrie zes jaar,” zegt Ståhls.
Naast de Valtra 8400 heeft zijn bedrijf een Valtra N154 Versu uit 2016 en een Sampo 2065 maaidorser uit 2011. De N154 heeft ook apparatuur van Trimble voor precisielandbouw en de Sampo heeft sinds 2018 apparatuur voor het in kaart brengen van de gewassen. De systemen communiceren goed met elkaar en ook met de software voor de teeltplanning. De antenne en het display kunnen eenvoudig van de ene machine naar de andere worden overgezet.
“Kaarten, rijlijnen en andere informatie kunnen gemakkelijk van de ene machine naar de andere en naar de bedrijfscomputer worden gestuurd. Als de N154 Valtra’s eigen automatische besturing had, konden er ook kaarten mee worden uitgewisseld. Mijn Väderstad Rapid zaaimachine communiceert ook probleemloos met de ISOBUS op de 8400.”
Technologie betaalt zichzelf snel terug
De updates die Ståhls aan zijn Valtra 8400-trekker heeft uitgevoerd, hebben ongeveer 8000 euro gekost. Aangezien de automatische besturing al tien jaar geleden werd geïnstalleerd, zou de prijs van het pakket vandaag de dag iets hoger liggen.
“Als je berekent dat de technologie achteruitrijden op de kopakker voorkomt plus 50 cent overlap op elke rijlijn, dan zie je hoe snel het zichzelf terugbetaalt in brandstof en meststoffen. Ze maken mijn werk ook veel gemakkelijker.
Ståhls verspreidt bijvoorbeeld meststoffen op zijn velden op een locatiespecifieke basis. Hij maakt een bemestingskaart op basis van de gegevens die zijn verzameld door de karteringsapparatuur van de oogstmachine en de hoeveelheid groene massa die zichtbaar is op satellietbeelden.
“Ik bespuit mijn eigen velden niet, omdat ze biologisch zijn, maar ik heb rijlijnen gemaakt voor klanten om hun eigen velden te bespuiten. Het is een vrij licht contract. Een buurman kan me bijvoorbeeld vragen om rijpaden te maken voor een 16 meter lange veldspuit omdat hij geen automatische besturing heeft, en dan kan hij het eigenlijke spuiten zelf doen.”
