Simpel gezegd, Smart Farming verwijst naar het gebruik van technologie in de landbouw om taken gemakkelijker te maken en de resultaten te verbeteren. In deze blog geven we een kort overzicht van enkele van de belangrijkste momenten in de geschiedenis van Smart Farming en hoe dit kan leiden tot een productievere toekomst.
Vooruitgang in technologie en wetenschap hebben boeren de middelen gegeven om hun productie en winst te verbeteren. GPS-connectiviteit (Global Positioning System) heeft autoguidance mogelijk gemaakt. Slimme sensoren kunnen de spuithoeveelheid of de nauwkeurigheid van het zaaien bewaken. Netwerkcomputers kunnen nu gegevens verzamelen en vergelijken. Wel zijn er verschillende niveaus van 'slimheid' en connectiviteit - van een paar verbonden apparaten tot grootschalig wagenparkbeheer en automatisering.
De oorsprong van Smart Farming
Smart Farming kan worden gezien als een voortzetting van een proces dat zo oud is als de landbouw zelf. Elke innovatie in gereedschap of apparatuur is gebaseerd op de technologie van zijn tijd om de opbrengsten te verbeteren, taken gemakkelijker te maken of tijd en middelen te besparen. Met Smart Farming zijn die incrementele verbeteringen gewoon digitaal gegaan. Nieuwe technologieën worden echter niet altijd snel of universeel toegepast. Het is daarom moeilijk om een moment aan te wijzen waarop de landbouw 'slim' werd. Het is meer een doorlopend proces. Sommigen zeggen dat Smart Farming teruggaat tot het einde van de jaren negentig, toen tractoren voor het eerst GPS gingen gebruiken om boerderijen in kaart te brengen en kaarten te knippen. In die tijd was de technologie beladen met problemen. Door het geringe aantal satellieten en de zwakke signaalsterkte zouden tractoren vaak de verbinding verliezen als bomen of gebouwen signalen blokkeerden. Het duurt vaak tot 15 minuten voordat er weer verbinding is.
De begindagen van Smart Farming
Langzame en onbetrouwbare technologie was niet het enige probleem. In het begin van de jaren 2000 kwam de adoptie van slimme technologie maar langzaam op gang. De kosten waren een belangrijke beperkende factor voor boeren. Hoge investeringen en een lage acceptatie door de klant leiden ertoe dat deze relatief nieuwe technologie een hoog prijskaartje met zich meebrengt. In 2016 was slechts ongeveer 3% van de Valtra-tractoren uitgerust met GPS-mogelijkheden. Naarmate de technologie evolueerde, groeide de vraag echter langzaam. De toename van GPS-connectiviteit voedde de vraag naar verbeteringen in stuurautomatisering en de Smart Farming-revolutie vorderde langzaam. Er was echter nog één groot nadeel. De systemen waren niet gemakkelijk te gebruiken en boeren moesten vaak veel specialistische training volgen om de apparatuur te kunnen gebruiken. De gebruikersinterface was ingewikkeld, met veel slimme werktuigen die hun eigen scherm en bijbehorende bedrading nodig hadden.
Gamechangers in Smart Farming
In de jaren negentig werd in Noord-Amerika de internationale norm ISO 11783 ontwikkeld met als doel landbouwmachines en elektronische componenten en hun compatibiliteit tussen fabrikanten te standaardiseren. In 2001 werd de universele ISOBUS-verbinding officieel onthuld op de Agritechnica-show. De ontwikkeling ging door na de onthulling van het fysieke ontwerp om communicatieprotocollen voor netwerkbeheer en apparaatdetectie te introduceren, waardoor uiteindelijk elk ISOBUS-werktuig met plug-and-play gebruiksgemak aan elke tractor kan worden bevestigd. Hoewel in veel gevallen verschillende werktuigen nog steeds hun eigen schermen en consoles nodig hadden.
Er was weinig tot geen standaardisatie van de gebruikerservaring in de vele ISOBUS-werktuiginterfaces. Tot dan toe waren veel ontwikkelingen in Smart Farming gericht op het simpelweg verbeteren van snelheid en nauwkeurigheid. Dat was tot in 2017 toen Valtra de SmartTouch-armsteun introduceerde. De SmartTouch-interface bracht niet alleen de slimme mogelijkheden van autogeleiding samen, maar ook de volledige controle over alle aangesloten ISOBUS-werktuigen in één duidelijke interface die gemakkelijker te gebruiken is dan een smartphone. De innovatie bleek een succes. Niet lang na de lancering was zo'n 45% van de nieuwe Valtra-tractoren uitgerust met Smart Farming-technologie.
Op weg naar een duurzame slimme toekomst
Sinds die begindagen van satellietconnectiviteit hebben vorderingen in detectie en gegevensoverdracht en -verwerking de slimme mogelijkheden van landbouw aanzienlijk vergroot. Voortbouwend op die vroege GPS-technologie kunnen tractoren nu nauwkeurig worden bestuurd om overlappingen te minimaliseren, wat tijd en middelen bespaart. Nauwkeurige sensoren kunnen de werkdiepte van het werktuig en de dosering van kunstmest, zaad of spray in realtime bewaken en onmiddellijk aanpassen. Maar misschien zijn de grootste sprongen voorwaarts geweest in connectiviteit en bruikbaarheid. Met oplossingen zoals Valtra Connect kunnen boeren en boerderijmanagers op afstand de status van hun volledige vloot controleren. Informatie over teeltplannen en taken kan worden overgedragen tussen computer en tractor via Bluetooth of GPRS, en worden bewaard en beheerd in Task Doc Pro taakbeheersoftware.
Smart Farming wordt de norm, en boerderijen die geen gebruik maken van slimme telemetrie om gegevens te bewaken, over te dragen en te analyseren, lopen het risico achter te blijven. De voordelen van Smart Farming besparen niet alleen tijd en geld, maar verminderen ook de impact op het milieu. Hoewel de toekomst altijd enige onzekerheid met zich meebrengt, is één ding duidelijk: Smart Farming zal een steeds grotere rol spelen om de landbouw efficiënter en productiever te maken.
