De logische eerste stap was te onderzoeken hoe de concurrenten hun interfaces hadden ontworpen. De conclusie was al snel dat Valtra het anders wilde aanpakken. Vervolgens werd gekeken naar de opzet van interfaces van telefoons en auto’s, maar die bleken niet geschikt voor gebruik in tractoren. Uiteindelijk kwamen de beste ideeën van klanten. Ook in de verschillende testfases leverden zij belangrijke input.
“Ik was ontwerper bij het cabineteam in het Valtra Engineering Center toen in de zomer van 2007 de iPhone werd onthuld. Het zette me aan het denken over hoe een gebruikersinterface voor tractoren er uit zou moeten zien. In het najaar van 2008 heb ik een demo gemaakt op een Nokia E61 mobiele telefoon met dezelfde roterende tractor die nu op het SmartTouch-startscherm staat”, herinnert Tuomas Nevaranta, directeur Product Management bij Valtra zich.
Het plaatje van de roterende tractor was een belangrijk houvast bij het ontwikkelen van een overzichtelijke structuur van de interface. Concurrenten gebruikten tot elf lagen in hun mapstructuren. Nevaranta en zijn team waren van mening dat de tractorbestuurder alle functies met slechts twee tikken zou moeten kunnen bereiken. Dit werd mogelijk door de pictogrammen op het startscherm boven de draaiende tractor op hun corresponderende plek te zetten.
“Zowel bij ons als bij onze concurrenten zitten er allerlei mooie functies op de tractoren die de gebruikers vaak niet kennen of niet kunnen vinden. Dat is ook wel begrijpelijk, want eentrekkerchauffeur heeft meer te doen dan door menu’s bladeren en uitzoeken wat een symbool betekent. We wilden de bediening van de trekker zo eenvoudig maken dat alle functies ook werkelijk worden gebruikt.”
”Mooiste moment in mijn carrière”
Aanvankelijk was de ontwikkeling van de interface een klus van vijf of zes medewerkers die daar op eigen initiatief aan waren begonnen. Zij voegden in 2010 de pictogrammen toe aan hun ontwerp. De vier kwadranten kwamen in 2012; dat was ook het jaar waarin de ontwikkeling van de SmartTouch interface een officieel project werd. In 2013 kwamen de profielen en in 2014 de rijhendel.
“Twee jaar voor de lancering kwamen we erachter dat de armsteun vijf centimeter dunner en lager moest worden. We hebben het proefmodel toen maar door een lintzaag gehaald.””We hadden allemaal hetzelfde doel: het bouwen van de beste gebruikersinterface ter wereld. Het mooiste moment in mijn carrière en voor het hele team was toen SmartTouch in 2017 in Nederland werd onthuld. Tegen die tijd was het een gezamenlijk project van de hele organisatie geworden.”
SmartTouch is uitgebreid getest door 200 klanten die hiervoor een geheimhoudingsovereenkomst sloten. Luisteren naar klanten hielp bij het creëren van de beste gebruikersinterface in de industrie.
Vanaf april 2012 werden meer dan 50 verschillende versies van de SmartTouch-interface ontwikkeld.
Oogvolgcamera’s en testtaken
In totaal hebben 200 klanten geheimhoudingsovereenkomsten ondertekend om elk detail van de gebruikersinterface en het systeem als geheel talloze keren te testen tijdens de verschillende projectfasen.De groep testklanten bestond uit een breed scala boeren. Eén had zelfs nog nooit een touchscreen gebruikt; zijn ervaringen waren zeer leerzaam. Er waren klanten met kleine boerderijen die nog met oude Fordjes werkten en boeren met grote bedrijven die over de nieuwste modellen van verschillende merken beschikten. Bij het testen kregen de klanten vaak een algemeen omschreven taak, bijvoorbeeld: “Stel de tractor af om er mee te gaan ploegen.”
De klanten kregen geen hulp als ze in de problemen kwamen. Ze werden op video opgenomen en hun oogbewegingen werden gevolgd met speciale camera’s. Nadien werden ze om hun mening gevraagd.
Speciale camera’s volgden de oogbewegingen van de SmartTouch testers. Ontwikkelaars konden daardoor vaststellen of gebruikers de functies vonden waarnaar ze op zoek waren en de pictogrammen begrepen.
Ontwerp aanpassen met een lintzaag
Ondanks alle inspanningen verliep niet alles soepel. Nevaranta: “Ongeveer twee jaar vóór de lancering vroeg mijn baas eens hoe het project verliep. Ik vertelde hem dat alles goed leek te gaan. Maar slechts een paar uur later kwamen we er achter dat de armleuning vijf centimeter te breed en te hoog was, zodat hij niet in de cabine zou passen. We hebben het proefmodel toen door een lintzaag moeten halen en moesten het ontwerp drastisch aanpassen. We hielden de moed er in door tegen onszelf te zeggen dat we nog steeds de beste gebruikersinterface ter wereld zouden ontwerpen binnen de gestelde tijd. Je moet weten dat de armsteun al een werkend prototype was toen dit gebeurde; we dachten dat we alleen nog aan details moesten werken. De ontwerpers en onderaannemers keken nogal sip toen ze zagen wat er van het proefmodel was overgebleven na de lintzaagactie”, herinnert Nevaranta zich.
CAD-modellering vereenvoudigt het ontwerpproces, maar fysieke modellen zijn ook nodig.
Ook bij het selecteren van alle componenten en materialen werden de terminal en armleuning onderworpen aan verschillende tests. De terminal werd bijvoorbeeld getest in het koude laboratorium van de Valtra Research-afdeling in Suolahti bij min 35 graden Celsius; alles werkte nog steeds prima. En zo ontstond stapsgewijs en met heel veel testwerk de beste gebruikersinterface op trekkers ter wereld.
